Human Sculpture Project

	Beeldhouwers vervormen vaak de afgebeelde menselijke lichamen waardoor de ‘grote’ vorm wordt gepresenteerd los van de details. Daardoor ontstaat een zeggingskracht die niet verdoezeld wordt door een teveel aan informatie. In mijn werk als performer doe ik iets soortgelijks met de performances in het ‘cocon’ project, het werken met verborgen lichamen. De mens is een gelaagde constructie op het fysieke zowel als het psychische vlak. Die lagen verwijderen in de performances geeft zicht op de onderliggende lagen en roepen de vraag op wat daar weer onder ligt. Maar het omgekeerde wordt ook gedaan in de performances, een laag toevoegen. De performances voegen een element toe aan beeldententoonstellingen, namelijk de factor ‘tijd’. Daardoor wordt het ‘beeld’ op een andere manier betrokken bij het ‘leven’ dat gekenmerkt wordt door verandering in de tijd. Net als muziek zijn performances een vluchtige kunstvorm, als het gedaan is blijft het alleen over in de herinnering van de beschouwer. Het tijdelijke samengaan van sculpturen en performances versterken elkaar in zeggingskracht, de performances nodigen uit om met een nieuwe blik naar de beelden te kijken.
	cocon performance
	wrapping